Bij  een  weerbarstig  stuk  Azobé

denk  ik  aan  de  apen

die  er  misschien  wel  200  jaar  lang

in  hebben  rond  geklommen.

En  bij  het  schuren  van  Oregon  Pine

ruik  ik  het  licht  in  een  donker  naaldwoud.

Hout  leeft  in  je  handen.

Als  je  hout   streelt  voel  je  het  warm  worden

het  geeft  je  jezelf  terug.

Als  je  er  naar  kijkt  zie  je  leven

-  een  diepe  uitstraling  -

-  vorm  -

-  natuur  -

een  eigenzinnige  stugheid  soms.

Je  kunt  ermee  in  gesprek  raken  met  al  je  zintuigen.

Hout  leeft  in  je  handen.

De  gedachten  en  verhalen  in  je  hoofd

middels  je  ogen  en  je  handen

met  materie  verbinden

totdat  er  een  â€œiets”  is  wat  alles  kan  doorvertellen.

Ideeën  blijven  helder

vormen  blijven  zacht.

Hout  leeft  in  je  handen.

Het  wezen  van  hout

wil  zich  in  vormen  en  oppervlakken  tonen.
Je  moet   bereid  zijn  deze  te  vinden
om  zo  tot  dieper  voelen  te  komen.
Alles  wordt  dan  heel.
Hout  leeft  in  je  handen.

Tegendraadsheid, kwasten, scheuren, stompen, littekens

hout - het gestolde levensverhaal

van bomen.

Harde vezels om sterk hoog in de wind te kunnen staan

mogen nu zacht worden.

Hout  leeft  in  je  handen.

Mooie veelsoortige objecten maken

van heel verschillende houtsoorten

-  heerlijk  -